potentātus , ūs, m. (potens), I) das Vermögen, die Kraft, Arnob. 1, 51. – II) prägn., die Macht im Staate, die Oberherrschaft, Cic. de rep. 2, 14 H ...
1. recido , cidī, cāsūrus, ere (re u. cado ... ... jmd. zurückfallen, post interitum Tatii cum ad eum (sc. Romulum) potentatus omnis recidisset, Cic. de rep. 2, 14 (Müller schreibt reccidisset). ...