1. praeruptus , a, um, PAdi. (praerumpo), abgebrochen, abgerissen = abhängig ... ... , Hieron. epist. 22, 7 extr. – II) übtr.: iuvenis animo praeruptus, schroff, abstoßend, Tac.: dominatio, schroffe, Tac.: audacia, ...
2. praeruptus , Abl. ū, m. (praerumpo), der steile Abgrund, Oros. 3, 5, 1 (Variante praerupto, was wohl vorzuziehen ist).
prae-rumpo , rūpi, ruptum, ere, vorn abbrechen, -abreißen ... ... uncus praerumpitur, bricht ab, Colum. – übtr., parum explanatis vocibus sermo praeruptus (des Zornigen), abgebrochene Worte in unausgebildeten Tönen, Sen. de ira 1 ...
praerupta , ōrum, n., s. 1. praeruptus.
explānātus , a, um, PAdi. (v. explano), ... ... die Töne zu artikulieren, Cic. Acad. 1, 19: parum explanatis vocibus sermo praeruptus, abgebrochene Worte in unausgebildeten Tönen, Sen. de ira 1, 1, ...
vōx , vōcis, f. (altind. vak, Stimme, Sprache ... ... Laut, Ton, iracundiae vox aut doloris, Cic.: parum explanatis vocibus sermo praeruptus, abgebrochene Worte in unausgebildeten Tönen, Sen.: vocem mittere, emittere, s ...
cumulus , ī, n. (verwandt mit culmen, culmus), ... ... Liv.: c. aquarum, Schwall, Ov.: c. arenae, Verg.: insequitur cumulo praeruptus aquae mons, folgt mit seiner Masse, Verg.: ebenso (amnis)... ...
dēscēnsus , ūs, m. (descendo), das Herabsteigen, ... ... Adv. od. durch in m. Akk., erat oppidanis difficilis et praeruptus eo descensus, Hirt. b. G.: descensus ripae utriusque in alveum trecentorum ferme ...