prīvilēgium , iī, n. (privus u. lex), I) die Verordnung, die nur eine einzelne Person betrifft, sie sei günstig oder ungünstig, die besondere Verordnung, das Ausnahmegesetz (zur Zeit der Republik gesetzwidrig), pr. ferre de ...
ir-rogo (in-rogo), āvī, ātum, āre, I) ... ... und durch einen Antrag an das Volk durchsetzen, alci legem, privilegium, Cic. – II) etw. beim Volke u. (übtr.) übh. ...
fūnerārius , a, um (funus), zum Leichenbegängnis gehörig, Leichen-, actio, privilegium, ICt. – subst., fūnerārius, iī, m., der Leichenbesorger, Firm. math. 3, 5, 23 u. 3, 9, 3.
prīvilēgiārius , iī, m. (privilegium), ein mit einem Vorzugsrecht versehener Gläubiger, ein Bevorrechteter, ICt.
2. iūs , iūris, n. (altlat. ious, iuus, ... ... ) das Vorrecht, die Gerechtsame, das Privilegium eines einzelnen Standes od. einzelnen, iura populi, Sall.: ius libertatis ...
fero , tulī, lātum, ferre ( altindisch bhárati, trägt, ... ... etc., Vell., od. m. folg. bl. Coniunctiv, Vell.: ebenso privilegium de alqo, Cic.: rogationem de alqo, contra od. in alqm, ...
per-eo , iī (selten īvī), itūrus, īre, ... ... 39, 18, 1: perit lis, causa, ICt.: perit legatum, ICt.: perit privilegium, ICt. – / Imperf. peribat, Plaut. Bacch. 469. Verg. Aen ...
1. beneficium (benificium), ī, n. (bene u. ... ... im Vol. 2. p. 406. – B) das Vorrecht, Privilegium, b. militare, b. anulorum, b. religionis, ICt.: b. ...