professio , ōnis, f. (profiteor), das öffentliche Geständnis von ... ... Bekenntnis, die Äußerung, I) im allg.: summa professio stultitiae, non ire obviam, Gell.: bonae voluntatis, Planc. in Cic. ...
rhētoricus , a, um (ῥητορικός), I) zum Rhetor gehörig, des Rhetors, mos, Cic.: professio, Augustin.: ars, Rhetorik, Redekunst, Cic.; wofür auch subst. bl ...
coenobiālis , e (coenobium), klösterlich, Kloster-, vita, professio, Eccl.
litterātōrius , a, um (litterator), grammatisch, eruditio, Tert. de idol. 10: professio, Prisc. ad Iul. ep. 3. p. 2, 15 H. – subst., litterātōria, ae, f., die Grammatik, Sprachkunst, Quint. ...
ago , ēgī, āctum, ere (griech. ἄγω, altind. ... ... zu Protokoll geben) se esse ancillam, Cod. Iust. 7, 16, 26: professio donationis apud acta facta, zu Pr. gegebene Schenkung, Fr. Vat. ...
cēnsus , ūs, m. (1. censeo), I) die ... ... der Zensus, die Schatzung, aestimatio census, Cic.: professio census Romani, Oros.: censum instituere, Liv.: Romano censui ascribi, Oros.: censibus ...
reditus , ūs, m. (redeo), I) die Rückkehr ... ... einbringen, einträglich sein, Plin. ep.: u. so in reditu est mihi professio litterarum, Flor. Verg. – Plur., reditus uberiores, Vell.: publici, ...
sublīmo , āvī, ātum, āre (sublimis), hoch erheben, emporheben ... ... claritudinem sublimavit, Cato origg. 2. fr. 33: ut haec illum vel sola professio sublimaret, Macr. sat. 1, 24, 17: humilia sublimare, Apul. de ...