trāmes , itis, m. (trameo), der Querweg, Richtweg ... ... , per quem armenta commeare consueverant, Iustin.: tramites occulti, Sall.: per tramites occulte profugere, Sall.: transversis tramitibus transgredi, Liv. – im Bilde, viam monstravit, ...
1. vēlum , ī, n. (statt *vēx-lum, ... ... (vgl. unten im Bilde): ebenso dirigere vela ad alqm locum, Caes.: velis profugere, mit Hilfe der Segel, Auct. b. Alex.: vela parare, ...
auctor , ōris, c. (augeo; dah. unrichtig autor ... ... Rates), ego quidem tibi non sum auctor, si Pompeius Italiam relinquit, te quoque profugere, Attic. b. Cic. ad Att. 9, 10, 5: alci ...
Aegyptus , ī (Αἴγυπτος, ... ... 2: in Aegyptum venire, praemitti, Tac.: oft im bl. Ziel -Acc., profugere Aegyptum, Cic. de nat. deor. 3, 56: Aegyptum iter habere, ...
pro-fugio , fūgī, fugitum, ere, I) intr. fortfliehen ... ... die Hdschrn. vim) prope iustorum armorum profugisset, weil der transitive Gebrauch von profugere bei Cicero zu bezweifeln ist. – Die erste Silbe (pro) lang ...
cōnsilium , ī, n. (consulo), der Rat, ... ... od. m. folg. Infin., zB. non adesse, Cic.: ex oppido profugere, Caes.; od. m. folg. ut u. Konj., zB. ...