1. latex , icis, m. (λάταξ), ... ... Naß; dah. v. Wasser, latices gelidi, der kühle Quell, Cic. poët. de div. 2, 63: occulti latices, Liv. ...
fontālis , e (fons), zur Quelle gehörig, Quell-, aqua, Vitr. 8, 3, 1 R.: undae, Optat. de schism. Donat. 3.
Lyncēstae , ārum, m. (Λυγκηστ ... ... 6. Plin. 4, 35. – in deren Gebiete sich ein trunken machender Quell von säuerlichem Geschmack befand, gen. Lyncēstis aqua, Plin. 2, 230 ...
nymphālis , e (nympha), zur Quelle gehörig, Quell-, aqua, Th. Prisc. 4, 1.
sicco , āvī, ātum, āre (siccus), trocknen, trocken machen ... ... u. Iuven.: sacram largo Permessida ore, den (den Musen) heiligen permessischen Quell mit starken Zügen trinken = ein großer Dichter sein (Ggstz. verecundam malle ...
īn-ficio , fēcī, fectum, ero (facio), mit etwas ... ... Stengeln ausdrückt, Verg.: pinnas, quas meo gremio nectarei fontis infeci, mit nektarischem Quell befeuchtet, Apul.: aër infectus (verseuchte), Plin. – carnes lasere infectae ...
haustus , ūs, m. (haurio), I) das Schöpfen ... ... meos haustus liquor, Phaedr. – bildl., fontis Pindarici, Trunk aus p. Quell (= Nachahmung p. Dichtungsart), Hor.: haustus iustitiae bibere, Quint.
albulus , a, um (Demin. v. albus), weißlich ... ... , 2. Symm. ep. 4, 33 (masc.). – u. von der Quell- od. Bachnymphe (Albula) b. Stat. silv. 1, 3, ...
Achelōus , ī, m. (Ἀχελωος ... ... ;λωΐς), die Tochter des Achelous, meton. = eine Najade (Quell- u. Flußnymphe), Ps. Verg. cop. 15. – Plur. ...
Parnāsos (Parnassos) u. Parnāsus (Parnassus), ī, m ... ... 194), ein hoher zweigipfeliger Berg in Phokis, an dem Delphi u. der kastalische Quell lag, dem Phöbus u. den Musen heilig Form -os, Mela 2, ...
ex-ārēsco , āruī, ere, vertrocknen, austrocknen, versiegen, ... ... ., exaruit facultas orationis, Cic.: vides enim exaruisse iam veterem urbanitatem, daß der Quell des alten guten Tons versiegt ist, Cic.: quae (opinio) tum denique ...