repulsa , ae, f. (repello), die Zurückweisung, ... ... , Zurücksetzung, bei Bewerbung um ein öffentliches Amt, um Ehrenstellen, repulsa consulatus, Cic.: aedilicia, Cic.: sine repulsa factum esse consulem, ohne vorher vergeblich darum angehalten zu haben, Cic ...
aedīlicius (nicht aetilitius), a, um (aedilis), den Ädilis ... ... (Maß ), Varr. fr.: munus, Cic.: scriba, Cic.: viator, Liv.: repulsa, Cic.: largitio, Liv.: vectigal, Ädilensteuer (Beisteuer, die die Ädilen zu ...
aes , aeris, n. (got. aiz [Genet. ... ... cavum, Kessel, Ov.: aes concavum, eherne Himmelskugel, Lact.: aera aere repulsa, eherne Becken, Zimbeln, Ov.: so nocturno aeris sono, Vell.: ...
cōnsul , sulis, m. (arch. consol, Corp. inscr. ... ... alqm facere consulem ordinarium, Sen.: alium facere consulem, Cic.: ii, qui sine repulsa consules facti sunt, Cic.: Marius consul absens factus, Sall. – sufficere consules ...
glōrior , ātus sum, āri (gloria), sich einer ... ... , gloriare evenisse ex sententia? Ter.: is mihi etiam gloriatur se omnes magistratus sine repulsa assecutum? Cic.: id se reperisse Cassius gloriabatur, Cels.: nec inventos illis toto ...
re-verto (revorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere ... ... . 2, 8. – poet. v. lebl. Subjj., multa videbis retro repulsa revorti, Lucr.: Tiberim reverti, Hor.: sol reversus, Manil. – b) ...
re-pello , reppulī, repulsum, ere, I) zurücktreiben, vertreiben ... ... . so telum aere repulsum, das vom Schilde abprallte, Verg. – aera repulsa, das zurück-, aneinandergeschlagene Geklapper, Tibull. – B) übtr.: a ...
ex-spīro , āvī, ātum, āre, I) tr. herausblasen ... ... Max.: gaudio exspiravit, Plin.: tradidit infantem et exspiravit, Sen. rhet.: nuntiatā fratris repulsā in petitione consulatus ilico exspiravit, Val. Max.: exspirans cohaeres tuus, Sen. ...
im-moror , ātus sum, ārī (in u. moror), ... ... Augustin.: v. Lebl., humillimo solo eandem aquam diutissime immoratam, Iustin.: quod repulsa (intestina) inguinibus immorentur (sitzen bleiben), Cels.: renibus immoratus, Cael. ...
dis-cutio , cussī, cussum, ere (dis u. quatio), ... ... discutit Etruscos, Gabinius Marsos, Flor. 3, 18, 13: hostiles turmae gravi sunt repulsā discussae, kräftig zurückgeschlagen und zersprengt, Amm. 25, 1, 3. – ...
as-sequor (ad-sequor), secūtus sum, sequī, zu ... ... α) m. Acc.: eosdem honorum gradus, Cic.: magistratus omnes sine repulsa, Cic.: propositum, Cic.: immortalitatem, Cic.: sine studio in vita nihil quisquam ...
tinnītus , ūs, m. (tinnio), das Klingen, Klirren ... ... Amm.: crepitas ac tinn. aeris, Solin. (u. so aera tinnitus aere repulsa dabunt, Ov.): tinn. aurium, das Klingen der Ohren, Plin. ...
cōnsulātus , ūs, m. (consul), die Konsulwürde, ... ... Cic. – consulatus honos, Suet.: petitio consulatus, Caes. u. Suet.: repulsa consulatus, Suet. – designatio consulatus, Suet.: initium consulatus, Vell. – abdicare ...