restitūtor , ōris, m. (restituo), der Wiederhersteller, templorum omnium, Wiedererbauer, Liv. 4. 20, 7; restitutores urbium, Corp. inscr. Lat. 9, 1566: rest. Galliarum, Vopisc. Aurel. 9, 4: tanti operis effector et ...
effector , ōris, m. (efficio), der Hersteller, ... ... deus, Cic.: rerum creatarum (v. Gott), Augustin.: tanti operis effector et restitutor deus, Lact.: earum rerum deos facere effectores, diese Dinge für Wirkung einer ...
restitūtrīx , trīcis, f. (Femin. zu restitutor), die Wiedererstatterin, Ps. Apul. Ascl 2.
restitūtōrius , a, um (restitutor), die Wiedereinsetzung betreffend, actio, iudicium, ICt. subst., restitūtōrium, iī, n. (sc. iudicium), die Wiedereinsetzungsklage, Ulp. dig. 27, 6, 7. § 3.