rigidus , a, um (rigeo), starr, steif, unbiegsam, hart, I) eig. u. übtr.: a) eig., teils vor Kälte, tellurem Boreā rigidam movere, Verg.: aqua, Ov.: frigus, erstarrend, starr machend, Lucr ...
rigidē , Adv. (rigidus), starr, steif, I) eig. u. übtr.: a) eig., fest, tectorio rigide obsolidato, Vitr. 2, 3, 2. – im Bilde, propter bella civilia dissolutam disciplinam militarem praefractius et ...
rigido , āre (rigidus), steif-, hart machen, Sen. ep. 71, 20.
rigiditās , ātis, f. (rigidus), die Steife, Härte, des Holzes, Vitr. 2, 9, 9.
prae-rigidus , a, um, sehr starr, indutus, Amm. 24, 2, 5 (nach Hertz' Verbesserung): mens, Ps. Quint. decl. 17, 7.
mollis , e (aus * molduis, zu altindisch m ... ... , nicht steif, weich-, zart gehalten (Ggstz. durus, rigidus), Calamidis signa dura, sed tamen molliora quam Canachi, Cic.: duriora Callon atque ...
re-missus , a, um, PAdi. (v. remitto), ... ... , Cic., Plin. ep. u.a.: remissior iudex (Ggstz. rigidus iudex), Sen.: quid (est) clementiā remissius, quid crudelitate negotiosius? Sen. ...
appetentia , ae, f. (appetens), das Begehren, Trachten ... ... Cael. Aur. chron. 4, 9, 137: Plur., animus ad appetentias rigidus et indomitus, Auct. itin. Alex. 52 (115).