... navibus apud Thapsum custodiae causā in salo esse, Auct. b. Afr.: in salo haerere (v. einem ... ... Solin.: navigium pervetus et attritum salo, Sen. rhet.: se in salum eiaculare (v. Arion), ... ... c) übtr., die Strömung eines Flusses, amnis saevit maiore salo, Stat. Theb. 10, 867. – 2) das ...
haereo , haesī, haesūrus, ēre (aus *haeseo), hangen ... ... pugnus in mala haereat, Ter.: classis in vado haerebat, Curt.: haerens in salo navicula, Hieron.: haerens tabulae (v. Schiffbrüchigen), Hieron.: h. in ...
īnsula , ae, f. (viell. aus *en salo, »ἡ εν ἁλὶ οὖσα«; vgl. salum), die Insel, das Eiland, I) eig.: insula Britannia, Cic.: Cercina Africi maris insula, Tac.: insula ...
salsus , a, um, PAdi. (v. salo od. sallo, s. 1. salio), gesalzen, salzig, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: caseus, Colum.: tellus, Verg.: salsior cibus, Plin.: vada ...
salictor , ōris, m. (salo), der Springer, Anthol. Lat. 794, 54 R.
no , nāvī, nāre (aus *snō, altindisch snāti, ... ... per ducentos passus evadere ad proximam navem, Suet.: nando ad naves, quae in salo sunt, se recipere, Auct. b. Hisp. – Sprichw., nare sine ...
... salo ad Leptim, Auct. b. Afr.: classe divisā pars in salo ad ostium portus in ancoris stetit, Liv.: intra sexagesimum diem quam caesa ... ... stetit, Flor.: nox ea, quā propter vim tempestatis stare ad ancoram in salo Romana classis non posset, Liv. – f) starrend ...
fūnis , is, m., das Seil, der ... ... , neque etc., Caes.: funem solvere, Verg. u. Iuven.: haerentis in salo naviculae funem magis praecide quam solve, Hieron. epist. 53, 10. – ...
prae-cīdo , cīdī, cīsum, ere (prae u. caedo), ... ... templis ac sedibus, Cic.: ancoras, das Ankertau kappen, Cic.: haerentis in salo naviculae funem magis praecidere, quam solvere, Hieron.: alci summas manus et pedes, ...
Bilbilis , is, Akk. im, f., I) Stadt ... ... 34, 144. – II) der Fluß Bilbilis (bei Mart. gen. Salo), dessen Wasser das Eisen härtete (Mart. 1, 50, 12), ...
aerumnōsus , a, um, Adj. m. Compar. u. ... ... est aerumnosius sapiente, Sen.: aerumnosissima mulier Terentia, Cic.: poet., aerumnoso navigare salo, auf sturmbewegtem (unruhevollem) Meer, Cic. poët.