sēbum , ī, n., der Talg, das Unschlitt, Plaut. capt. 281. Caes. b. G. 7, 25, 2. Hirt. b. G. 8, 42, 1. Colum. 7, 5, 13. Plin. 11, ...
sēbo , āre (sebum), mit Talg (Unschlitt) überziehen, candelas, Lichter ziehen, Colum. 2, 21 (22), 3.
sēvum , ī, n., s. sēbum /.
saevum , s. sēbum /.
ex-coquo , coxī, coctum, ere, I) heraus-, auskochen, a) ausschmelzen, unde excoquas sebum, Plaut. capt. 281: vitium metallis, Ov. fast. 4, 786: omne per ignes vitium, Verg. georg. 1, 88. – ...
sēbōsus , a, um (sebum), a) voll Talg, talgig, Plin. 11, 214. – b) Sēbōsus als röm. Beiname, ein Freund des Katulus, Cic. ad Att. 2, 14, 2 u. 2, 15, 3: ...
sēbālis , e (sebum), mit Talg überzogen, fax, Amm. 18, 6, 15.
sēbāciī , ōrum, m. (sebum), Unschlitt-, Talglichter, Apul. met. 4, 19.
praesentāneus , a, um (praesens), I) gegenwärtig, sichtbar, de sole et luna, licet sint praesentanea nobis, erratis, Commodian. instr. 1, ... ... Ps. Quint. decl.: boleti, Sen.: remedium, Plin.: articulis luxatis praesentaneum est sebum pecudis, Plin.