sentīna , ae, f. (zu Wz. *sem- schöpfen), ... ... im allg.: sedebamus in puppi et clavum tenebamus; nunc autem vix est in sentina locus, saßen erst am Hinterschiff u. hatten das Steuer des Staates (waren ...
nautea , ae, f. (ναυτία, ... ... . bei Fest. 165 (b), 32. – II) Schiffsjauche (sentina), Plaut. asin. 894 u. Curc. 99 G.
sentīno , āre (sentina), I) das in das Schiff gedrungene Wasser ausschöpfen, Paul. Nol. epist. 36 in.: m. Acc., sententia ista est in corde hominis quo modo cadus, unde sentinatur navis in pelago, Augustin. serm. 278, 13 ...
sentīnōsus , a, um (sentina), voll Bodenwasser, navis, Cato origg. 2. fr. 31: navigium, Ambros. de exc. fratr. Satyr, 1. § 26.
gravis , e (altind. gurú-h, griech. βαρύς, ... ... Men. 440. – u. auf den Geruchsinn, widerlich, stinkend, sentina, Iuven. 6, 99: mullus iam gravis est, stinkt schon, Petron ...
vacuefacio , fēcī, factum, ere (vacuus u. facio), ... ... die Beile aus den F. herausnehmen, Val. Max.: hāc turpi ac erubescendā sentinā vacuefactus exercitus noster, Val. Max.: alqm totis praecordiis, jmdm. die Eingeweide ...