singillātim u. singulātim , Adv. (singulus), einzeln (Ggstz. ... ... coacervatim, Apul. – / Nach Fleckeisen fünfzig Artikel usw. S. 29 ist singillatim die handschriftlich am besten beglaubigte Form.
ūniversē , Adv. (universus), überhaupt, im allgemeinen, nam quid ego de ceteris civium Romanorum suppliciis singillatim potius quam generatim atque universe loquar, Cic. Verr. 5, 153: cetera universe mandavi, illud proprie (speziell), Cic. ad Att. 5 ...
ascrīptio , ōnis, f. (ascribo), I) das Beischreiben ... ... . Caecin. 95. – II) das Einschreiben in die Bürgerliste, singillatim cunctorum hominum editā ascriptione, Oros. 6, 22, 7.
singulātim , s. singillātim.
summa , ae, f. (summus, a, um), das ... ... meorum maerorum atque amorum summam edictavi tibi, Plaut.: propositā vitae eius velut summā partes singillatim exsequar, Suet. – summam facere od. subducere, das Fazit ziehen, ...
sancio , sānxī, sancītum u. sānctum, īre (sacer), heiligen ... ... satis sanctum, ut cives Romani sint ii, quos Cn. Pompeius de consilii sententia singillatim civitate donaverit, Cic.: habent legibus sanctum, si quis quid de re publica ...
at-tingo (ad-tingo), tigī, tāctum, ere (ad u ... ... att., Nep.: alqd summatim att., Lucr., Quint. u. Pacat. pan.: singillatim unamquamque rem attingere et ita omnes transire breviter argumentationes, Cic.: alqd ...
ex-sequor , (exequor), secūtus sum, sequī, I) nachfolgen ... ... über jmds. od. einer Sache Lob, Liv. epit. u. Plin.: singillatim crudeliter facta eius, Suet.: pardos latius, Solin.: subtiliter numerum, die Zahl ...
com-memoro , āvī, ātum, āre, etw. »sich oder ... ... dem, quam ob rem dem, commemorabo, Ter.: quid ego nunc commemorem singillatim, qualis ego in hunc fuerim? Ter.: quantam curam diligentiamque in valetudine mea ...