soloecismus , ī, m. (σολοικισμός), I) die grammatisch unrichtige Verbindung der Wörter, der Solözismus, Cornif. rhet. 4, 17. Quint. 1, 5, 16 (neben ...
soloecum , ī, n. (σόλοικον) = soloecismus (w.s.), Cic. ad Att. 1, 19, 10. Gell. 5, 20, 6; 17, 2,11.
imparilitās , ātis, f. (imparilis), die Ungleichheit, Verschiedenheit ... ... , 22. – u. insbes., die Ungleichmäßigkeit, als Übersetzung von soloecismus, Sinn. Capito b. Gell. 5, 20, 1.
manifēstārius (manufēstārius), a, um (manifestus), handgreiflich, a ... ... Lebl., handgreiflich, augenscheinlich, res, Plaut. mil. 444: soloecismus, Gell. 1, 7, 3. – b) v. Pers., ...
cor-rigo , rēxī, rēctum, ere (con u. rego), ... ... berichtigen, verbessern, Castricianum mendum, Cic.: mendum liturā, Cic. – quia (soloecismus) unius emendatione verbi corrigi possit, Quint.: hoc continuo correximus, Cic.: corrigetur ...