sōspito , āre (sospes), erhalten, erretten, behüten, beglücken, alqm, Plaut.: regnum nostrum sospitare superstitareque, Enn. fr.: sosp. bonā ope gentem, Catull.: sosp. suam progeniem, Liv. 1, 16, 3.
sōspitātor , ōris, m. (sospito), der Erretter, Heilbringer, Apul. met. 9, 3; apol. 64: von Christus, Arnob. 2, 74.