stabilitās , ātis, f. (stabilis), das Feststehen, die Festigkeit, I) eig.: dentium, Plin.: peditum in proeliis, Stetigkeit (Ggstz. mobilitas equitum), Caes.: stirpes stabilitatem dant iis, quae sustinent, Cic. – II) ...
mōbilitās , ātis, f. (mobilis), I) die ... ... , Behendigkeit, 1) eig.: fulminis, Lucr.: equitum (Ggstz. stabilitas peditum), Caes.: ut et aeternitatis stabilitas moveatur et temporis mobilitas stabilis fiat, Ps. Apul. Ascl. 31. – ...
cōnstantia , ae, f. (constans), das Verbleiben in ... ... das stets gleiche Verhalten, pertinacia aut constantia intercessoris, Cic.: stabilitas et constantia benevolentiae, Cic.: perseverantia constantiaque oppugnandi, Auct. b. Alex.: in ...
in-concussus , a, um (in u. concutio), I) unerschüttert, immotus inconcussusque (v. einer Pers.), ... ... . Pers., Sen.: valetudo, Sen.: gaudium, Sen.: pax, Tac.: constantia, stabilitas, Lact.: immobilis et inconcussa firmitas, Cypr.