stimulo , āvi, ātum, āre (stimulus), I) mit dem Stachel stechen, stacheln, turbatos currus (= equos), antreiben, lenken, Lucan.: equos vehementer calcaribus, Val. Max.: quadriiugos atro flagello, Sil. – II) übtr.: 1) martern ...
extimulo , s. ex-stimulo.
ex-stimulo (extimulo), āvī, ātum, āre, aufstacheln, I) eig.: exstimulatae aculeo, Plin. 9, 132. – II) übtr.: hunc innata libido exstimulat, Ov.: illum ambiguum novus insuper nuntius contumeliae exstimulat, Tac.: exstimulate cessantia fata, ...
dī-stimulo , āre (dis u. stimulo), gleichs. zerstechen, scherzh. = zugrunde richten, bona, Plaut. Bacch. 64. – Spätlat. = destimulo, heftig anspornen, anreizen, Symm. epist. 5, 94 ...
īn-stimulo , āre, anstacheln, aufstacheln, anreizen, alqm, Ov.: Venerem verbis, Ov.: alqm voce, Sil.: falso instimulati parentes, durch einen falschen Grund veranlaßt, ICt.
dē-stimulo , āre, heftig anspornen, anreizen, Eccl.
stimulātus , Abl. ū, m. (stimulo), das Anspornen, Anstacheln, animante stimulatu domini, Ps. Cypr. de Iudaic. incred. 8. p. 129, 19 H.
stimulātor , ōris, m. (stimulo), der Reizer, Claud. in Rufin. 2, 501. Claud. Mam. grat. act. 5, 2.
stimulātio , ōnis, f. (stimulo), die Reizung, der Sporn, Plin. 15, 7. Tac. hist. 1, 90.
per-stimulo , āre, fort und fort aufreizen, pravis sermonibus tumidos spiritus, Tac. ann. 4, 12.
domo , domuī, domitum, āre (altind. damāyáti, bezwingt, ... ... Abl. (durch) tauras aratro, Col. 6, 22, 1: equos stimulo et verbere, Ov. met. 2, 399. – m. ad ...
fodio , fōdī, fossum, ere (vgl. griech. βόθρος, ... ... 33. – b) reizen, pectus in iras, Sil.: mentes invidiae stimulo, Sil. – / Vulg. Perf. fodiit, Itala Tob. 8, ...
in-crepo , āvī, ātum, u. klassisch u. gew. ... ... Aur. Vict. epit. 39, 7. – β) ermuntern, boves stimulo, Tibull.: morantes aeris rauci canor increpat, Verg. – b) über etwas ...