stupidus , a, um (stupeo), I) betäubt, verdutzt, betroffen, verblüfft, vernarrt, Komik., Cic. u.a.: omnes stupidi timore obmutuerunt, Cornif. rhet. – II) dumm, dämisch, borniert, a) übh.: stupidum esse ...
stupido , āre (stupidus), betäubt-, verdutzt machen, in Erstaunen setzen, Mart. Cap. 6. § 572 u. 7. § 725.
ob-stupidus , a, um, starr, betäubt, verblüfft, quid astitisti obstupida? Plaut. mil. 1254: consiluisse universos dicit quasi attonitos et obstupidos (stumm u. starr), Gell. 5, 1, 6: hiat sollicita, studio obstupida, suspensa animo civitas, ...
stupiditās , ātis, f. (stupidus), die Sinnlosigkeit, Verdutztheit, Dummheit, Acc. tr. 287. Cic. Phil. 2, 80. Ps. Apul. herb. praef. 127 Ackerm.
prae-stupidus , a, um, sehr empfindungslos, sehr dumm, Iuvenc. 4, 199.
a-sto (ad-sto), stitī, āre, I) bei ... ... Athenas contempla, Enn. fr.: asta, ut consuetus es puer olim, Plaut.: erus stupidus astat, Turpil. fr.: astante atque audiente Italiā totā, Cic.: astante et ...