tōmentum , ī, n. (tumeo), das Stopfwerk (wie Wolle ... ... , Federn usw.), die Polsterung, Varro, Tac. u.a.: tomentum circense, ein ganz schlechtes Polster, wie die Armen es im Zirkus fanden, ...
tumeo , ēre (vgl. tūber, tōmentum, tōtus, griech. τύλη), Schwiele, Wulst), geschwollen-, aufgeschwollen sein, strotzen, I) eig.: quid hoc in collo tibi tumet? Plaut.: corpus tumet veneno, Ov.: tument lumina fletu, Tibull ...
1. in-cubo , klassisch u. gew. uī, itum, ... ... auf etw. liegen, I) im allg.: super circense tomentum Sen.: stramentis, Hor.: cortici, Liv.: vesti, Iustin.: purpurā atque auro, ...
stuppeus (stūpeus), a, um (stuppa), aus Werg ... ... , Verg.: verbera fundae, Verg.: flamma, Brandpfeile, Verg.: retinacula, Ov.: tomentum, Apul.: messis, Flachs, Gratt. cyn.
circēnsis , e (circus, sc. maximus), zum Zirkus gehörig, ... ... .: dies. ludicrum c., Liv. u. Tac.: pompa c., Suet.: tomentum, s. d. – subst., circēnsēs, ium, m. (sc. ...
ef-fluo (ec-fluo), flūxī, ere (ex u. ... ... (capilli) effluxerint, reparat, Plin. 27, 138. – v. Stopfwerk, tomentum per sarturas veteris lintei effluens, Sen. de vit. beat. 25, 2. ...