tōnsor , ōris, m. (tondeo), I) der ... ... der Wolle u. Wolltiere, tonsor pecorum, Edict. Diocl. 7, 32: ovium suarum, Vulg. ... ... Plaut., Varro, Cic. u.a.: ad tonsorem ire, Plaut.: tonsor ungues dempserat, Plaut.: omnibus et lippis ...
fāmātus , a, um (fama), verschrien, berüchtigt, f. tonsor Licinus, Schol. Cruq. Hor. de art. poët. 301. – / Cic. pro Scaur. 13 liest Klotz formata, C. F. W. Müller infamata.
bisulcus , a, um (bis u. sulcus), in zwei ... ... Plin.: lingua, Ov. (vgl. bisulcis): bisulcum aliquid ferri, Schere des Tonsor, Tert. de paen. 11. – oft vom Hufe der Tiere, ...
tōnstrīx , trīcis, f. (Femin. zu tonsor), die Schererin, Barbiererin, Plaut. truc. 405 u.a. Mart. 2, 17, 1. Amm. 16, 8, 10. Non. 150, 29. Prob. inst. 91, 19 ...
tōnsōrius , a, um (tonsor), zum Scheren gehörig, Scher-, culter, Barbiermesser, Schermesser, womit der Bart abgezwickt, die Nägel u. Haare abgeschnitten werden, Cic. u. Petron.: so auch cultellus, Val. Max.: ferramenta, ...
1. ex-colo , coluī, cultum, ere, sorgfältig abwarten, ... ... physisch, α) abwarten, pflegen, hirsutas genas, glätten (v. Tonsor), Mart. 6, 52, 4. – β) ausschmücken, schmücken, ...
culter , trī, m. ( aus *qer-tro-s, ... ... cultri tonsorii, im Zshg. bl. cultri, die Messer, mit denen der Tonsor den Bart zwickte, die Bartschere, Cic. u.a.: cultros admovere ...
Cilices , um, Akk. gew. as, m. (Κ ... ... ;), cilicisch, crocus, Lucr.: scari, Varr. fr.: Taurus, Ov.: tonsor, Mart.: pirata, Pacat. pan.: u. dazu fem. Cilissa , ...
novācula , ae, f. (novus), I) ein ... ... volucri pendens in novacula calvus, Phaedr.: mercenarius meus, ut ex novacula comperistis, tonsor est, Petron.: cum (tonsor) strictā novaculā supra est, Mart.: hoc (caput) saeva novacula nudet, Mart ...
in-aequālis , e, I) ungleich, uneben (Ggstz ... ... Heges. p. 303. – II) aktiv = uneben machend, tonsor, ungleich (in Stufen) scherend, Hor. ep. 1, 1, 94 ...