triumphālis , e (triumphus), zum Triumphe gehörig, Triumph-, ... ... die Kaiser auch nicht triumphierenden Feldherrn gaben), Tac. u. Vell.: triumphalis vir u. subst. bl. triumphālis, is, m., der einen Triumph gehalten hat, ein Triumphator, mit ...
via , ae, f. ( altlat. vea, verw. mit ... ... Appius, Flaminius: via Ostiensis, s. Ōstiēnsis unter Ostia. – via triumphalis, s. triumphālis. – via silici strata, Inscr.: vias sternere silice in urbe, glareā extra ...
deceo , uī, ēre ( zu decor, decus), zieren, ... ... picta decet, Prop.: quem tenues decuere togae nitidique capilli, Hor.: habitus triumphalis feminas non decet, Quint.: forma viros neglecta decet, Ov.: neglecta decet multas ...
2. dē-cido , cidī, ere (de u. cado), ... ... maior missilium (der ausgeworfenen Geschenke) intra popularia deciderat, Suet.: e basi statuae triumphalis titulus excussus vi procellae in monumentum proximum decidit, Suet.: gladius e manu elapsus ...
vestis , is, f.( altind. vastē, er kleidet sich, ... ... . 13, 3691: a veste scaenica, ibid. 6, 8554: procurator vestis albae triumphalis, ibid. 6, 8546: comes sacrae (kaiserl. ) vestis, Cod. ...
mīmicus , a, um (μιμικός), ... ... . – II) übtr., affektiert, nur scheinbar, Schein-, currus (triumphalis), Plin. pan.: mors, Petron.: quam essent mimica et inepta, Plin. ...