tympanum , ī, n. (τύμπανον), ... ... v. etwas Verweichlichendem, tympana eloquentiae, Quint. 5, 12, 21: in manu tympanum est, Sen. de vit. beat. 13, 3. – II) übtr ...
re-mūgio , īre, I) dagegenbrüllen, ad mea verba ... ... – übtr., zurückschallen, vox assensu nemorum ingeminata remugit, Verg.: leve tympanum remugit, Catull.: nemus ventis remugit, Hor.: nemus latratu remugit. Sen. poët ...
typanum , s. tympanum.
stabiliter , Adv. (stabilis), fest, dauerhaft, I) eig.: tympanum includere, Vitr. 10, 9 (14), 2: quam (molem) quo stabilius fundaret, navem ante demersit, Suet. Claud. 20, 3. – II) übtr., fest ...
tympaniolum , ī, n. (Demin. v. tympanum), die kleine Handpauke, Arnob. 6, 26 in.
orbis , is, m., jede Rundung, I) ... ... Ov. u.a. – k) eine Art Handpauke (tympanum), Auct. b. Suet. Aug. 78 (wo es aber das ...
aquila , ae, f. (viell. fem. v. ... ... 4) t. t. der Baukunst, aquilae, die am hintern Giebelfeld (tympanum) in halberhabener Arbeit ausgeführten Adler (des Jupiter) an der ...
ad-hibeo , buī, bitum, ēre (ad u. habeo), ... ... dazunehmen: a) eine Sache: ad panem nihil praeter nasturtium, Cic.: tympanum, Plaut. – m. abstr. Objj., etw. zu etw. ...
in-volvo , volvī, volūtum, ere, I) hineinwälzen, - ... ... nec densae trepidis apium se involvere nubes cessarunt aquilis, Sil. 8, 635: circa tympanum involutus funis, Vitr. 10, 1, 7. – involuti canales, spiralförmige ...
dentātus , a, um (dens), I) mit Zähnen versehen, ... ... dentatum ferrum, Veget. mil.: serra, Plin.: crates, Plin.: rastrum, Varro: tympanum, Kammrad, Vitr.: capillos meos dentatā manu duxit, sie durchkämmte mit ...
fāstīgium , iī, n. (fastīgo), I) die in eine ... ... Cic. u.a. – β) der mit einem besondern Giebelfelde (tympanum) geschmückte Vordergiebel, der Fronton, griech. ἀετός ...