vēsīca , ae, f.( aus *vensica; vgl. ... ... Urinblase, A) eig.: vesica dolens, Cels.: vesicae morbi, Cic.: vesicae tormenta, Sen.: nolo ... ... ceu spiritus oris vesicam tendere solet, Ov.: cum super caput alicuius dirupta vesica est, Sen. – zu veschiedenem Gebrauche ...
vēsīco , āvī, āre (vesica), Blasen bilden, Th. Prisc. 1, 28.
besīca , s. vēsīca /.
vēnsīca , s. vēsīca.
vēsīcula , ae, f. (Demin. v. vesica), I) das Bläschen, mit Luft, Lucr. 6, 130 (wo Lachm. u. Bern. vensicula; vgl. vesica /): an Gewächsen, Cic. de div. 2, 33. – ...
vēsīcālis , e (vesica), zur Urinblase gehörig, herba, Blasenkraut, Plin. Val. 2, 38.
vēsīcārius , a, um (vesica), zur Urinblase gehörig, Blasen-, I) adi.: aqua, den Blasenschmerz heilend, Marc. Emp. 26: so auch aquae, Scrib. Larg. 146. – II) subst., vēsīcāria , ae, f. (sc. ...
praedispositus , a, um (prae u. dispono), I) ... ... Madv. (Weißenb. nuntios per dispositos). – II) davorliegend, vesica, Th. Prisc. 4. fol. 316 (a).
ab-do , didī, ditum, ere, weggeben, -tun; ... ... et caput undis, Ov.: caput cristatā casside, bedecken, Ov. – acetum vesicā abditum, in eine Bl. eingeschlossen, Scrib.: abd. corpus humi, ...
rumpo , rūpī, ruptum, ere (Wz. reup, rup, ... ... brechen, aufbrechen, platzen, reißen, bersten, zerspringen u. dgl., vesica rumpitur, Cels.: inflatas rumpi vesiculas, Cic.: usque dum (calcaria, Hahnensporen) ...
in-ārēsco , āruī, ere, eintrocknen, vertrocknen, ... ... (v. Erdpech), Tac.: in sole (v. Blättern), Plin.: in vesica sua (v. Urin), Plin.: paulum capiti (am Kopfe), v. ...
cōnsortio , ōnis, f. (consors), die Teilhaberschaft, Mitgenossenschaft ... ... ) v. Lebl., m. cum u. Abl., stomachus, cui cum vesica quaedam consortio est, Sympathie (συμπάθει ...