vīlicus , a, um (villa), zum Landgute-, zum ... ... gew. zugleich des Meiers (vilicus) Frau, Scriptt. r.r. u.a.: als Typus ... ... Schönen, Landdirne, Catull. 61, 136. – / Über die Schreibung vilicus s. Lachmann Lucr ...
1. vīlico , āre (vilicus), I) intr. den Meier (Verwalter, Bewirtschafter) machen, ut quasi dispensare rem publicam et in ea quodam modo vilicare possit, Cic.: senatu illis (für sie) vilicante, Plin. – II) tr. bemeiern ...
2. vīlico , ōnis, m., s. vīlicus /.
vīlica , s. vīlicus.
vīlicor , ārī (vilicus), I) ein Landgut bewirtschaften, Afran. com. 327. Pompon. com. 46: longe ab urbe, ibid. 45. – II) auf dem Lande sich aufhalten, -leben, Turpil. com. 82 u. 170. ...
vīllica , vīllicātio , vīllico(or) , vīllicus , s. vīlica, vīlicātio, 1. vīlico, vīlicus.
ambulātor , ōris, m. (ambulo), der Herumgeher, ... ... .i. I) der Spaziergänger = ein Herumläufer, Pflastertreter, vilicus ne sit ambulator, Cato r.r. 5, 2; vgl. Col. ...
2. volo , voluī, velle (altind. vrnāti, er ... ... übh.: α) mit folg. Infin.: exire ex urbe volo, Plaut.: vilicus ne quid emisse velit insciente domino, Cato: ut armis ac virtute velint patriam ...
audio , īvī u. iī, ītum, īre ( aus ... ... . aufs Wort gehorchen, jmds. Befehle Folge leisten, vilicus domino dicto audiens sit, Cato: si potest tibi dicto audiens esse ...
vīlla , ae, f. ( nach Varro r.r. 1, ... ... wo der Herr sich aufhält, das also geschmackvoller ist; rustica, wo der vilicus, vinitor etc. sich aufhält; fructuaria, wo die Früchte aufgehoben werden): ...
strēnuus , a, um (vgl. στρηνος, Kraft, στρηνής ... ... strenuus homo, Ter.: imperator in proeliis strenuus et fortis, Quint. – Compar., vilicus paulo strenuior si evaserit, Lucil. 532: u. so strenuior, Ggstz ...
mediastīnus , ī, m. (medius; vgl. Prisc. part. ... ... . ep. 1, 14, 14 im Wortspiel mediastinus rura petebas, nunc urbem vilicus optas (hoc est in media urbe – ἄστει – vivens, Acro). – ...