vituperābilis , e (vitupero, āre), tadelnswert, Cic. de fin. 3, 40.
laudābilis , e (laudo), Adi. m. Compar. u. Superl., I) lobenswert, löblich (Ggstz. vituperabilis, culpabilis), orator, Cic.: carmen, Hor.: honestum, etiam si a nullo ...
vituperābiliter , Adv. (vituperabilis), auf tadelnswerte Weise, Augustin. de doctr. Chr. 4, 24, 54. Cassiod. var. 6, 11, 1.
in-vituperābilis , e, untadelhaft, Eccl.