Online-Bibliothek

* Es ist ein Wildfang. Holl. : Het is een wildvang, die het met de vuist houden wil. ( Harrebomée, II, 468 b . )

... een zwak man een groot zwaard in de vuist, hij zal daarom niet te harder slaan. ( Harrebomée, II, 52 ... ... groote gaven, – van stavast, – van den tabbaard, – voor de vuist. Het is een mannetje op een' turf, – van boter, – ...

Weib (s. ⇒ Frau ) . 1. A jüng ... ... als men haar een' vinger aan den aars krabt, besch .... ze de geheele vuist tot dankbaarheid. ( Harrebomée, II, 460 b . ) 1313. ...

Narr (s. ⇒ Geck ). 1. A Narr hot ... ... Schlägel ) macht. Holl. : Het is een zot, die van zijne vuist een' beitel maakt. ( Harrebomée, II, 511 a . ) ...

... Het is een zot, die van zijne vuist een' beitel maakt. ( Harrebomée, II, 425. ) ... ... er gähnen oder sich abwischen wollte. Holl. : Hij lacht in zijne vuist. ( Harrebomée, II, 425. ) *33. Mit Faust ...

1. De êrst de Finger warin 1 hett, kriggt boll 2 de ... ... er maar alleen den vinger in krijgen, hij krijgt er ook spoodig de geheele vuist in. ( Harrebomée, II, 382. ) 76. Wer keine Finger ...

Speisen , verb. regul. welches in doppelter Gestalt üblich ist. ... ... essen, für das Stammwort. Die letzte Ableitung ist die wahrscheinlichste, indem auch Ottfried Vuist für Speise gebraucht, S. Wesen, Weide und Weiden. Noch näher gehöret ...

1. Danckbar sein, bricht kein bein. – Lehmann, 117, 6; ... ... men haar met een' vinger aan den aars krabt, besch ... ze de geheele vuist tot dankbaarheid. ( Harrebomée, I, 120. ) 4. Wer danckbar ...

Gemach (Adj.). 1. Der gemach gehet, der kompt auch ... ... schlug. Holl. : Met gemak, zei Roorda, en hij kreeg eene vuist in 't oog. ( Harrebomée, I, 228. ) 23. ...

Recht (Subst.). 1. Alles, was das Recht erlaubt ... ... 515 a . ) Holl. : Men voert er het regt in de vuist en in de scheede. ( Harrebomée, II, 214 b . ) ...

1. Der ist überall willkommen, der etwas kann. Holl. : ... ... Faust im Auge . Holl. : Hij is zoo welkom als eene vuist in het oog. ( Harrebomée, II, 449 a . ) ...