sīmus , a, um (σιμός), ... ... stulpnäsig, plattnäsig, capella, Verg. ecl. 10, 7. – Sīmus als Beiname, Plin. 11, 158. – u. Sīmus (Σιμος), ein berühmter griech. Maler, Plin ...
re-sīmus , a, um, aufwärts gebogen, aufgeworfen, lamina, Cels.: ferulae, Cels.: ossa, Cels.: labra canis, Varro: nares, der Rinder, Colum.: nares a fronte resimae, der Affen, Ov.: rostrum hippopotami, Plin.
sub-sīmus , a, um, mit etwas aufwärts gebogener Nase, Varro r.r. 2, 5, 7. Vgl. Gloss. II, 467, 42 ›subsimus, ὑπόσιμος‹.
plūsimus , s. multus unter multus a. E.
pessimus , a, um, s. 1. malus, a, um.
plīsimus , s. multus /.
vīcēsimus (vīcēnsimus od. -sumus) u. (aber nicht bei Cic.) vīgēsimus (vīgēsumus), a, um (viginti), der zwanzigste, I) adi.: dies vic., Cic. u. Varro: annus vicensumus, Plaut.: annus vigesumus, ...
vīgēsimus , a, um, s. vīcēsimus.
centēsimus , a, um, num. ordin. (centum), der hundertste, pars, Plaut.: lux ab interitu, Cic.: portio, Plin.: legis unum et c. caput, Paragraph 101, Cic. – als t. t. der Landw. v ...
mīllēsimus , a, um (mille), der tausendste, pars, Cic.: ... ... zum tausendsten Male, Cic. ad Att. 12, 5, 1. – / millēnsimus, Cic. de fato 13 M. Iuven. 7, 100 B.
trīcēsimus u. (nachaug.) trīgēsimus , a, um (triginta), ... ... .: tricesima sabbata, s. sabbatum: sextus tricesimus, Cic., od. tricesimus sextus, Liv.: tertius et tricesimus, Cic.: annus a tricesimo tertius, Aur. Vict ...
multēsimus , a, um (multus) = πολλοστός, nur einer von vielen, pars, nur ein Bruchteil (το πολλοστον μέρος), Lucr. 6, 651.
nōngēsimus , a, um = nongentesimus, der neunhundertste, Prisc. de fig. num. § 22.
melissimus (melior), ungebr. st. optimus, Varro LL. 8, 76.
trīgēsimus , a, um, s. trīcēsimus.
sexāgēsimus , a, um (sexaginta), der sechzigste, dies, Flor.: quarto et sexagesimo anno, Cic.: die septingentesimo sexagesimo quinto, Cic. – subst., sexāgēsima, ae, f. (sc. pars), der sechzigste Teil, denarii unius, ...
oculissimus , a, um (gleichs. Superl. v. oculus) sehr lieb und wert, oculissime homo, Plaut. Curc. 121: oculissimum ostium, ibid. 15 sq. Vgl. Fest. 178 (a), 21 u. Paul. ...
octōgēsimus , a, um (octoginta), der achtzigste, ... ... u.a. – / Nbf. octogēnsimus, Plin. ep. 2, 1, 4 K. Iuven. 4, 92 u. 6, 192: octagēnsimus, Ulp. dig. 38, 5, 1 ...
nōnāgēsimus , a, um (nonaginta), der neunzigste, quarto et nonagesimo anno, Cic.: nonagesimo et quarto imperii die, Suet.: nonagesimo et quinto imperii die, Eutr.: femina nonagesimum annum transgressa, Val. Max.
octigēsimus = octingentesimus, Prisc. de fig. num. § 22.
Buchempfehlung
Die keusche Olympia wendet sich ab von dem allzu ungestümen jungen Spanier Cardenio, der wiederum tröstet sich mit der leichter zu habenden Celinde, nachdem er ihren Liebhaber aus dem Wege räumt. Doch erträgt er nicht, dass Olympia auf Lysanders Werben eingeht und beschließt, sich an ihm zu rächen. Verhängnisvoll und leidenschaftlich kommt alles ganz anders. Ungewöhnlich für die Zeit läßt Gryphius Figuren niederen Standes auftreten und bedient sich einer eher volkstümlichen Sprache. »Cardenio und Celinde« sind in diesem Sinne Vorläufer des »bürgerlichen Trauerspiels«.
68 Seiten, 4.80 Euro