lacertōsus , a, um (lacertus), muskulös = muskelkräftig, femina (Schenkel) asini, Colum.: equus, Varro: centurio, Cic.: coloni, Ov.: vir robustus et lacertosus (Ggstz. gracilis et ...
quīntārius , a, um (quintus), fünf enthaltend, numerus ... ... das Ganze angenommen), Vitr. 3, 1, 6: limes, der fünf centurias einschließt, Gromat. vet. 191, 16 u.a.: terminus, ibid ...
dēclārātor , ōris, m. (declaro), der Verkündiger der Wahl eines Magistrates, honoribus alcis suffragatorem in curia, in campo declaratorem exsistere, Plin. pan. 92, 3.
decuriātus , ūs, m. (decuriare), die Einteilung (der Legionssoldaten) in Dekurien, ad decuriatum aut centuriatum convenire, Liv. 22, 38, 3.
tectonicus , a, um (τεκτονικός), das Bauen betreffend, Bau-, formae, Baurisse, Auson. Mos. 299.
rūsticātim , Adv. = rustice, bäuerisch (Ggstz. urbanatim), Pompon. com. 7.
subrūsticē , Adv. (subrusticus), etwas bäuerisch, Gell. praef. § 10.
adolēscēns , - centia , - centior , - centulus , - centurio , s. adulesc...
aurūgineus , a, um, s. aurīgineus.
retināculum , ī, n. (retineo), alles, was zurück- od ... ... das Seil usw., classis, Taue, Ov.: frustra retinacula tendens auriga, Leinen, Zügel, Verg.: mulae retinacula religat, Stränge, Hor.: ...
1. succenturio , (āvi), ātum, āre (sub u. centurio, āre), ergänzend in die Zenturie einrücken lassen, Fest. 306 (b), 25: succenturiari dimissis alios e patria iubet, Itin. Alex. 49 (113 ... ... Gell. 15, 8, 2: in insidiis ero succenturiatus, als Reserve (Mithelfer), Ter. Phorm. 230 ...
būleutērion (- ium ), ī, n. (βουλ ... ... 957;) der Versammlungsort des griech. Senats, das Rathaus, in curia Syracusis, quem locum illi buleuterion nomine appellant, Cic. Verr. 2, 50 ...
classiārius , a, um (classis), zur Flotte gehörig, I) adi.: centurio, Marinekapitän (als Soldat), Tac. ann. 14, 8. – II) subst., classiāriī, ōrum, m., a) (sc. milites), Marinesoldaten, Seetruppen, Nep. ...
sub-agrestis , e, etwas bäuerisch, ziemlich roh, ziemlich plump, consilium, Cic.: ingenium, Amm.: subagreste quiddam planeque subrusticum, Cic.: ut asper et subagrestis, ein Mann von rauhen Sitten u. von wenig Lebensart, Amm.
circumdatio , ōnis, f. (circumdo), das Umgeben, finium terrae, Augustin. in psalm. 134, 13: auri (mit G.), Vulg. 1. Petr. 3, 3.
rūsticanter , Adv. (rusticans v. rusticor) = rustice, bäuerisch, d.i. ungeschickt, plump, Sidon. epist. 9, 3, 6 Luetjohann.
circum-stīpo , (āvī), ātum, āre, rings umgeben, umgebend begleiten, ducibus circumstipata curia, Claud. VI. cons. Hon. 595.
sub-rūsticus , a, um, etwas bäuerisch, pudor, Cic.: sonabat subagreste quiddam planeque subrusticum, Cic.: agrestis ac subrusticus sonus Ambros.
curvāmentum , ī, n. (curvo), die Krümmung, buris curvamentum aratri est, Schol. Bern. Verg. georg. 1, 170.
2. succenturio , ōnis, m. (sub u. centurio), der Unterzenturio, Liv. 8, 8, 18.
Buchempfehlung
Strindbergs autobiografischer Roman beschreibt seine schwersten Jahre von 1894 bis 1896, die »Infernokrise«. Von seiner zweiten Frau, Frida Uhl, getrennt leidet der Autor in Paris unter Angstzuständen, Verfolgungswahn und hegt Selbstmordabsichten. Er unternimmt alchimistische Versuche und verfällt den mystischen Betrachtungen Emanuel Swedenborgs. Visionen und Hysterien wechseln sich ab und verwischen die Grenze zwischen Genie und Wahnsinn.
146 Seiten, 9.80 Euro