quippe , Coni. ( aus quī-pe od. quid ... ... . – bes. oft quippe cum, s. Cic. de off. 2, 34; ad Att ... ... u.a. – II) insbes., ironisch, sol Democrito magnus videtur, quippe (freilich auch) ...
nempe , Coni. (aus nem, pronomin. Akk., verwandt mit enim, nam + Suffix pe; vgl. quippe), I) zur Erläuterung u. Bestätigung in einer Aussage, denn doch ...
2. furio , īre (furia), wütend-, rasend-, unsinnig sein, ut furiat, Sidon. carm. 22, 94: ludunt quippe ibi, non furiunt, Augustin. de civ. dei 6, 9, 1. ...
et-enim , Coni., ja auch, I) begründend und ... ... Stelle, Lucr. 1, 104; 2, 547 u.a. (gew. quippe etenim). Hor. sat. 2, 5, 60. Prop. 2, 7, ...
blatio , īre (verwandt mit blatero), plappern, papeln, ... ... bl. nugas (abgeschmacktes Zeug), Plaut. Amph. 626; Curc. 452: quippe tu mihi aliquid aliquo modo alicunde ab aliquibus blatis, Plaut. Epid. 334. ...
quippinī (nicht quippenī), Adv. (quippe u. ni = ne), warum denn nicht? od. affirmativ allerdings, ei freilich, Plaut aul. 81; Men. 1109; Bacch. 839. Apul. met. 9, 26.
perfūnctōriē , Adv. (perfunctorius), nur obenhin, leicht weg, ... ... 1 (vgl. Ambros. cant. cantic. 3. § 6): Ggstz., quippe in his perfecte docuit, quod perfunctorie posuit in Timaeo, Chalcid. Tim. 253 ...
1. sto , stetī, statum, stātūrus, āre (Stamm sta ... ... vulneribus ea Poenis victoria stetit, Liv.: damnavit multo staturum sanguine Martem, Mart.: sanguine quippe, si renuat, blando nimium facilique marito statura obsequia, Sil.: nulla pestis humano ...
mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... proferre moris apud antiquos fuit, Sen. de brev. vit. 13, 8: moris quippe tum erat quamquam praesentem (Caesarem) scripto adire, Tac. ann. 4, 39 ...
1. quī , quae , quod , I) ... ... neque amicos parat neque inimicos tollit, Liv.: daher auch, wenn es durch quippe, utpote, ut verstärkt wird, quippe quibus aegre ad undecimum lapidem occursum est, Liv. 2) der ...
1. cum (altl. quom ), Coni. (ein ... ... Cic.: cum interemisset Clitum, vix a se manus continuit, Cic.: dah. quippe cum, utpote cum, zum Ausdruck einer subjektiven Ansicht des Redenden, Cic. ...
prōmo , prōmpsī, prōmptum, ere ( aus *pro-emo), ... ... Tac. – β) m. folg. Acc. u. Infin.: solus quippe Natalis et hactenus prompsit (sagte aus) missum se ad aegrotum Senecam, ...
later , eris, m., der Ziegel, Ziegelstein, bes. an der Sonne getrocknet (Ggstz. testa), later aut caementum, Cic.: ... ... Goldbarren, Varro fr. u. Plin.: u. so lateres (auri) quippe praegraves iacēre, Tac.
de-inde , abgek. de-in , Adv. (de ... ... Corinthium...: post autem agros in Hispania...: tum vero ipsam veterem Carthaginem vendunt, Cic.: quippe oppidanā lasciviā invicem incessentes probra, deinde saxa, postremo ferrum sumpsere, Tac. – ...
vereor , ritus sum, ērī (griech. επὶ ορονται, sie ... ... suam, Ov. her. 16, 75 sq. (doch unecht): quippe celebratam Macedonum fortitudinem ad ludibrium recĭdisse verebatur, Curt. 9, 7 (29), ...
assertio (adsertio), ōnis, f. (2. assero), I) ... ... 9: religiosa deorum, Behauptung des Daseins Gottes, Arnob. 4, 21: haec quippe enim demonstrata de post gestis assertio est, Auct. itin. Alex. 43: ...
imperito , āvī, ātum, āre (Intens. v. impero), ... ... , Hor.: Passiv unpers., quod superbe avareque crederent imperitatum victis esse, Liv.: quippe avare et superbe imperitatum sibi esse credebant, Curt.
volūbiliter , Adv. (volubilis), I) eig., sich schnell ... ... schnell dahinrollend, geläufig, funditur numerose et volubiliter oratio, Cic. or. 210: quippe eius modulationem poëmatum sive metrorum compositioni accommodatam rotatim et volubiliter dicebant, Diom. 477 ...
Buchempfehlung
Nachdem Christian Reuter 1694 von seiner Vermieterin auf die Straße gesetzt wird weil er die Miete nicht bezahlt hat, schreibt er eine Karikatur über den kleinbürgerlichen Lebensstil der Wirtin vom »Göldenen Maulaffen«, die einen Studenten vor die Tür setzt, der seine Miete nicht bezahlt.
40 Seiten, 4.80 Euro