acerbē , Adv. m. Compar. u. Superl. (acerbus), herb, nur übtr., I) aktiv = streng, mit Strenge od. Härte, unfreundlich, grausam (Ggstz. comiter, leniter), ac. ...
abitus , ūs, m. (abeo), I) der Fort-, Weggang, der Abzug, die Abreise (Ggstz. adventus), eius, Ter.: post abitum huius, Cic.: abitus hirundinum, Plin.: abitus retro, Rückzug, ...
acerbus , a, um, Adj. m. Compar. u. Superl. (v. 2. acer), ... ... u. Ov.: res, Cic.: funus, Verg. u. Tac.: partus, Ov. – 2) für das Gehör, ...
... Acherōn , ontis, Akk. ontem u. onta, m. (Ἀχέρων), ... ... wandern mußten, Cic. de nat. deor. 3, 43 u.s.: dah. für die Unterwelt selbst (in Prosa Acheruns, ...
acervus , ī, m. (viell. von acus, ceris), eine zusammengetragene, eine ... ... . 8, 4 (15), 11. – u.v. Leichenhaufen, insepulti acervi civium, Cic.: acervos immanes facere, ... ... . Cas. 126. Verg. georg. 1, 158 u. 185; Aen. 6, 504.
... u. Abraham indecl. u. Abrahamus , ī, m. u. Abram , ae, m. u. Abram indecl. (hebr. םהרבא), ... ... über die indekl. Form Abraham s. Charis. 94, 14 u. über die Form ...
... .: vix manus, Liv.: u. (vorklass.) m. Acc. eines Zustandes, gemitus, risus ... ... culpam, Plaut.: amorem, Plaut. – gew. m. ab u. Abl. od. ... ... Tib. 23. – ε) m. folg. ne u. Konj., multum se abst., ...
Achillēs , is, m. (Ἀχιλλε ... ... Plin. u. Mela (griech.). – δ) Achillēum, I, n. (Ἀχ ... ... α) Achillēa, ae, f. (sc. herba) u. Achillēos, ī, f. (ἡ Ἀχίλλειος sc. βοτάνη), eine ...
... , tis, Abl. auch abundanti, PAdj. m. Compar. u. Superl. (v. abundo), überflutend ... ... frumento et pecoribus, Curt.: absol., abundantissima cena, Suet.: u. prägn. v. Pers., vollauf habend, im Überfluß ...
... delectari inanibus rebus? Cic.: u. so absurdum est m. folg. Infinit., Cic.: ... ... est m. Infinit., bene dicere, Sall.: u.m. Dat., haud absurdum videtur propositi operis regulae paucis percurrere, quae etc., Vell. – m. ut u. Konj., Cassiod. ...
... acceptus , a, um, PAdj. m. Compar. u. Superl. (v. accipio), ... ... , gern gesehen, beliebt, erwünscht, angenehm (oft m. carus u. gratus verb., s. Deder. Dict. 1, ...
1. accēnsus , ī, m. (accenseo), I) u. zwar gew. Plur. accēnsi, ōrum, m., ... ... (weil der eigentliche Soldat Nebendienste nicht annehmen durfte), s. Non. 520, 6. Veget. mil. 2, 19 ...
accentus , ūs, m. (accino), I) das Antönen, Blasen jmds., aëneatorum, Amm. 16, 12, 36; 24, 4, 22. – meton., der Klang, Ton, accentus (tibiarum) acutissimi, Solin. 5, 19 ...
abiectus , a, um, PAdj. m. Compar. u. Superl. (abicio), nur übtr.: I) nachlässig hingeworfen, wenig schwungvoll, prosaisch, senarii, Cic.: ... ... Cic.: animus abiectior, Cic.: m. Genet. loc., multos sibi maestiores et abiectiores animi (im ...
absolūtē , Adv. m. Compar. (Plin. ep. ... ... . Superl. (Cornif. rhet. 2, 28) (absolutus), I) in sich abgeschlossen, vollständig, vollkommen, Cic. u.a.: vivere, vollk. (= sittlich rein), ...
abruptus , a, um, PAdj. m. Compar. u. Superl. (v. abrumpo), I) eig., abgerissen ... ... . ep. – neutr. subst., abruptum, ī, n., die steile Richtung ... ... a) im allg., nur subst., abruptum, ī, n., der Abgrund, bes. ...
acceptor , ōris, m. (accipio), I) der Empfänger, (Ggstz. donator), Cod. ... ... der Einnehmer, Zolleinnehmer, Corp. inscr. Lat. 14, 2 u. 150. – Übtr.: a) im allg., acc. ...
Acesīnus , ī, m. I) Nbf. v. Acesines, w.s. – II) ein Fluß auf der taurischen Halbinsel, Plin. 4, 83. – Dav. Acesīnus , a, um, acesinisch, agmina, ...
accursus , ūs, m. (accurro), das Herzulaufen, der Anlauf, das schnelle Anrücken, Tac., Val. Max. u.a.
... anpassen, anlegen, anfügen, aufsetzen, auflegen u. dgl., I) eig., insignia, Caes.: mit ad u. Akk. od. m. bl. Dat., dextrae gladium, Lucil. ... ... Aug. 98, 5 u. Dom. 8, 1. – u. so se alci, ...
Buchempfehlung
Pan Tadeusz erzählt die Geschichte des Dorfes Soplicowo im 1811 zwischen Russland, Preußen und Österreich geteilten Polen. Im Streit um ein Schloß verfeinden sich zwei Adelsgeschlechter und Pan Tadeusz verliebt sich in Zosia. Das Nationalepos von Pan Tadeusz ist Pflichtlektüre in Polens Schulen und gilt nach der Bibel noch heute als meistgelesenes Buch.
266 Seiten, 14.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro