... . u.a.: castra movere ab od. ex alqo loco, Cic. u. Caes ... ... Liv.: castra hostium diripere, Curt.: se in castra recipere Caes.: cum alqo ... ... utendum, non palaestrā, Nep.: in castris... in toga, Vell.: castrisve forove, Tibull.: ...
... milites praedam munifice largiendo tantā caritate esse, ut etc., in so großer Achtung stehen, Liv.: ... ... Cic. de off. 1, 57: u. so im Plur. bei Cic. de fin. 3, 73 ... ... u.a. – spätlat. auch im Sing., sollicita caritas, Auct. vit. Cypr ...
... m. (Demin. v. anulus, s. Prisc. 3, 35), der kleine Ring, das Ringlein, Plaut., Hor. u.a. – vulg. auch anelus, Corp. inscr. Lat. 4, 1761.
carrico , āre (carrus), ital. carcare, franz. charger, beladen, Gloss. u. Spät.
carinus , a, um (καρύινος), subst. carinum, ī, n., ein nußbraunes Kleid, Plaut. Epid. 233.
Carmōna , ae, f., s. Carmo.
carphos , n. (κάρφος), rein lat. fenum Graecum, Bockshorn, Plin. 24, 184.
ap-pario , ere, dazu bereiten, -verschaffen, -erwerben, spatium, größern Raum gewinnen, Lucr. 2, 1110.
cariāns , antis (caries), morsch, faul, tripus, Mart. Cap. 1. § 10.
Cāricus , a, um, s. Cāres.
... vielen Ginsters, spartum, in der Umgegend), Plin. 31, 94: Hispaniensis Carthago ... ... .: bellum C. primum, der erste punische Kr., Cato fr.: secundum ac postremum bellum C., der zweite u ... ... . kollektiv, wie Liv. 24, 47, 7; 28, 44, 5): Plur. ...
... an den Himmel versetzt, Prop. 1, 17, 3. Ov. met. 4, 738 ... ... vgl. Hyg. fab. 54; astr. 2, 10 u. 3, 10 ... ... 972;πεια), Cic. poët. de nat. deor. 2, 111. Manil. 1, ...
... Safte (opocarpathum), Form carpasum, Marc. dig. 39, 4, 16. § 7. Col. poët. 10, 17 (Plur.): Form carpathum, Plin. 32, 58. – Dav. viell. ...
... a) v. Gliedern: cervix, Cels.: manus, crura, Plin.: atropha carnosiora faciunt, Plin ... ... b) v. Pflanzen, folia, radices, Plin.: misy carnosius, Plin.: olea carnosissima, Plin. – II) meton., fleischähnlich, fleischfarben, ...
Carsūlae , ārum, f. (Κάρσ ... ... von Narnia, j. Ruinen bei Monte Castrilli, Tac. hist. 3, 60. – Dav. Carsūlānum , ī, n., ein Landgut bei Karsulä, Plin. ep. 1, 4, 1.
adhaesus , ūs, m. (adhaereo), das Anhangen ... ... 3, 381; 6, 471: membrorum, Lucr. 5, 839: tenue locis quia non potis est adfigere adhaesum, Lucr. 4, 1243. Vgl. Non. 73, 6.
aequātor , ōris, m. (aequo), der Gleichmacher, Eicher, monetae, Münzwardein, Corp. inscr. Lat. 13, 1820.
carnifer , fera, ferum (caro u. fero), Fleisch tragend, Ignat. ad Smyrn. 5, 2. Coripp. Iust. 4, 354.
castēria , ae, f., Teil des Schiffsraums, der den Ruderern als Ruheort diente, Plaut. asin. 513.
caryōtum (cariōtum), ī, n., Dattelhonig, Apic. 1, 34; 7, 310; 8, 385.
Buchempfehlung
Schnitzlers erster Roman galt seinen Zeitgenossen als skandalöse Indiskretion über das Wiener Gesellschaftsleben. Die Geschichte des Baron Georg von Wergenthin und der aus kleinbürgerlichem Milieu stammenden Anna Rosner zeichnet ein differenziertes, beziehungsreich gespiegeltes Bild der Belle Époque. Der Weg ins Freie ist einerseits Georgs zielloser Wunsch nach Freiheit von Verantwortung gegenüber Anna und andererseits die Frage des gesellschaftlichen Aufbruchs in das 20. Jahrhundert.
286 Seiten, 12.80 Euro