Iāna , ae, f., vulgär = Diana, in zweifacher Weise gedeutet, I) als Mondgöttin, Varro r. r. 1, 37, 3; vgl. Nigid. bei Macr. sat. 1, 9. § 8. – II) ...
1. cato , āre (vulgär), sehen, Isid. 12, 2, 38.
2. coaxo , āre (Naturlaut der Frösche), quaken, Suet. Aug. 94, 7. Suet. fr. 161. ... ... . Get. 5, 5. Anthol. Lat. 762, 64 (233, 64): vulgär quaxare, Fest. 258 (b), 27.
emola , ae, f., vulgär = amula (hamula), Vulg. 3. Esdr. 1, 22.
collum , ī, n. u. (vulgär) collus , ī, m. ( aus *colso-, ahd. hals), I) der Hals von Menschen u. Tieren, c. procerum, fictum levi marmore, Varr. fr.: procerum et ...
bēluus (belbus), a, um (belua) = θηριώδης (Gloss.), ... ... gr. V, 520, 28 K. – subst., belui, vulgär belbi, id est yaenae, decem, Capit. Gord. c. 33, 1 ...
bagīna , vulgär = vagina, w. s.
claudus (altlat. clūdus, vulgär clōdus), a, um (vgl. litauisch kliaudà, ›körperliches Gebrechen‹), lahm, hinkend, I) eig.: pes, Hor.: sutor, Plaut.: deus, Hor.: claudi ac debiles equi, Liv.: claudus altero ...
topanta (το πάντα, vulgär = το παν), alles, Trimalchionis topanta est, sie ist dem Tr. sein ein und alles, Petron. 37, 4 B. (Vulg. tapanta).
cissūra , ae, f., vulgär = scissura, der Spalt, Gromat. vet. 360, 17.
per-albus , a, um, sehr weiß, Apul. met. 1, 2 u. 5, 28. Gromat. vet. 306, 22 (lapis peralva, wo auch vulgär lapis alva [= alba]).
coāctilis ( vulgär quoāctilis), e (coactus v. cogo), dicht gemacht, gefilzt, griech. πιλητός, centunclum equestre quoactile, Pferdedecke von Filz, Edict. Diocl. 7, 52. – subst., coāctilia, ium, n., eine Art ...
tintinniāla , ae, f. (tintinnio u. ala), das mit den Flügeln tönende Tier, vulgär für culex, Schol. Cruq. Hor. sat. 1, 5, 14.
pluo , pluī u. (archaist.) plūvī, pluitūrus, ere ( ... ... frumentum, Isid.: multum pluverat, Plaut.: urceatim (wie mit Mulden) plovebat (vulgär = pluebat), Petron. 44, 18: aqua, quae pluendo crevisset, Cic. ...
bēlua (bēlva, nicht bellua), ae, f. ( wie ... ... belua od. belva, Barnab. ep. vers. Lat. 10, 7: vulgär belba, Arnob. 7, 16. – II) übtr.: a) ...
Babylōn , ōnis, f. (Βαβυλών ... ... der Euphrat, Manil. 4, 580. – C) Babylōnicus (Babulōnicus, vulgär Vabulōnicus), a, um, babylonisch, Chaldaeûm doctrina (s. ...
cochlea (coclea), ae, f., I) (κοχλίας, ὁ), 1) die Schnecke, ... ... Misc. S. 39. Anm. 10. Ritschl opusc. 2, 509. – Vulgär cuchlia, Edict. Diocl. 6, 46.
cicōnia , ae, f. (cano), I) der Storch ... ... de ult. syll. 18, 5. p. 263, 9 K. (wo vulgär coneas u. ciconeas). – ad ciconias nixas (bei den einander ...
cor-ripio , ripuī, reptum, ere (con u. rapio), ... ... Licin. p. 27, 9 Bonn. – Partiz. Perf.-Pass. corruptus vulgär = correptus, Paul. sent. 5, 4, 13.
prohibeo , uī, itum, ēre (pro u. habeo), ... ... Infin., lex, quae prohibet adulteram sine adultero occīdere, Quint. – u. (vulgär) pr. alcui m. Infin., idcirco prohibuit ei deus de arbore ...
Buchempfehlung
Noch in der Berufungsphase zum Schulrat veröffentlicht Stifter 1853 seine Sammlung von sechs Erzählungen »Bunte Steine«. In der berühmten Vorrede bekennt er, Dichtung sei für ihn nach der Religion das Höchste auf Erden. Das sanfte Gesetz des natürlichen Lebens schwebt über der idyllischen Welt seiner Erzählungen, in denen überraschende Gefahren und ausweglose Situationen lauern, denen nur durch das sittlich Notwendige zu entkommen ist.
230 Seiten, 9.60 Euro