Arar

[533] Arar u. Araris, is, m., ein Fluß in Gallien, j. Saône, Nom. Arar, Caes. b. G. 1, 12. Tibull. 1, 7, 11: Nom. Araris, Claud. in Ruf. 2, 211: Akk. gew. Ararim, Caes. b. G. 1, 12, 2 u.a. Verg. ecl. 1, 63. Lucan. 1, 434. Plin. 3, 33, selten Ararin, Claud. b. Get. 298: Abl. Arare, Caes. b. G. 1, 13, 1 u. 16, 3. Hirt. b. G. 8, 4, 3 ed. Nipp. (überall mit der Variante Arari). Tac. ann. 13, 53. Corp. inscr. Lat. 13, 1966. – Dav. Araricus, a, um, ararisch, des Arar, litora, Greg. Tur. hist. Franc. 8, 3: bibitor, Sidon. ep. 1, 8: nautae Ararici et Rhodanici, Corp. inscr. Lat. 12, 1005.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 533.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika