circumicio , iēcī, iectum, ere (circum u. iacio), ... ... übtr., v. der Rede, dabeistehend, circumiectae orationis copia, Quint. 4, 2, 117. – II) alqd ... ... etw. umschließen, umgeben, sic animus extremitatem caeli rotundo ambitu circumiecit, Cic. Tim. 26: ...
circum-itio , - itor , - itus , s. circuitio etc.
... übtr.: a) v. Ländern usw., Pisidia omnis et Chersonesus quaeque circumiacent Europae, Liv. 37, 54, 11: circumiacentes populi, die umherwohnenden V., Tac. ann ... ... – b) (als rhetor. t. t.), circumiacentia, ium, n., die umstehenden Worte ...
2. circumiectus , ūs, m. (circumicio), das Herumwerfen, -legen, ... ... v. Örtl., ut ita munita arx circumiectu arduo et quasi circumciso saxo niteretur, Cic. de rep. 2, 11: vox devoratur rudi parietum circumiectu, durch die umgebenden rauhen Wände, Plin. 11, ...
circumiectio , ōnis, f. (circumicio), I) das Herumwerfen, Cael. Aur. acut. 1, 2, 31. – II) die Bekleidung, Arnob. 2, 43.
circum-inicio , ere, ringsum aufwerfen, vallum, Liv. 25, 36, 5.
1. circumiectus , a, um, s. circumicio no. I.
circumincīsio , ōnis, f. (circum u. incīdo), der Kreisschnitt, Cael. Aur. chron. 2, 1, 11.
circum-īnsidior , ārī, rings umlauern, Augustin. in psalm. 139, 11.
circitor u. circumitor , ōris, m. (circueo ... ... 53, 10 (wo cod. circumitore, Bücheler circuitore): bei Wasserleitungen, der Wasserschloßhüter, Frontin ... ... ; 14, 3649. – b) als milit. t. t., circumitores, die Runde, ...
circuitio u. circumitio , ōnis, f. (circueo, ... ... ein Rad, extrema tympani circumitio, der Zylindermantel um die Trommel, Vitr. 10, 4 (9), ... ... etw. macht, α) eig.: sin autem non longa erit circumitio, Vitr. 8, 6, 5: ...
pedes , itis, m. (pes), I) jeder Fußgänger ... ... zu Fuß, Verg.: u. so etiamsi pedes incedat, Liv.: rex agmen circumibat pedes, Curt.: is pedes (zu Fuß) regem comitatus est, Curt. ...
1. vīcātim , Adv. (vicus, s. Diom. 407, ... ... I) von Gasse zu Gasse, gassenweise, populus vicatim flens cum liberis circumit, Sisenn. fr.: servorum omnium vicatim celebratur totā urbe descriptio, Cic.: recensum ...
... circumiri multitudine, Nep.: u. im Bilde, circumiri totius belli fluctibus, Cic. II) ringsum bei ... ... wem? durch Acc.: a) übh., absol., quare circumirent, sollten sie (bei ihren Truppen) umhergehen, ...
pertingo , ere (per u. tango), I) überall ... ... völlig erreichen, montis Appennini iugum media curvatura prope tangens oras maris Hadriani pertingit circumitionibus contra (gegenüber) fretum, Vitr. 2, 10, 1: infortunatam pertingens ...
2. circuitus (circumitus), ūs, m. (circueo = circumeo, w. s.), I) ... ... Umhergehen, a) in einem Lande, das Durchwandern, Bereisen, circumitus Siciliae totius, Sen. ep. 79, 1. – b) = περιπλοῦς, ...
1. circuitus (circumitus), a, um, s. circum-eo.
per-populor , ātus sum, āri, ganz ausplündern, -öde ... ... -verwüsten, -entvölkern, agrum Placentinum, Liv.: Italiam, Thraciam, Liv.: omnia circumiecta urbi frequentis et amoeni agri loca, Liv.: homines, Tac. – Partiz. ...
vītābundus , a, um (vito), immer und immer meidend, ... ... entgehen suchend, absol., vitabundus erumpit, Sall.: Vespasiani nomen suspensi et vitabundi circumibant, Tac. – m. folg. Acc., quasi vitabundi aut iacientes tela, ...
cōntiōnābundus , a, um (contionor), in einer Ansprache an das ... ... od. an die Soldaten sich ergehend, omnes portas c. circumiit, Liv.: postremo velut c. interrogabat cur etc., Tac.: de caprifici arbore ...
Buchempfehlung
Der 1890 erschienene Roman erzählt die Geschichte der Maria Wolfsberg, deren Vater sie nötigt, einen anderen Mann als den, den sie liebt, zu heiraten. Liebe, Schuld und Wahrheit in Wien gegen Ende des 19. Jahrhunderts.
140 Seiten, 7.80 Euro