2. formīdo , inis, f. (griech. μορμώ, ... ... divom, Lucr.: religio et ex ea formido quaedam incussa est, Curt.: templum patriā formidine cultum, Sil.: ... ... Corp. inscr. Lat. 13, 5708 = Bruns fontes p. 275): formido furum aviumque, v. Priapus, ...
1. formīdo , āvī, ātum, āre (2. formido), I) intr. ... ... et intus paveo et foris formido, Plaut.: auro (für das G.) formidat Euclio, Plaut.: neque ... ... , Plaut. Pseud. 316: ad haec ego naribus uti formido, Hor. ep. 1, 19, 45: has (delicias), quibus ...
re-formīdo , āvī, ātum, āre, vor etwas zurückscheuen, zurückbeben, a) v. Pers.: α) m. Acc.: alqm, Cic.: bellum, Cic. – β) m. Infin. Act.: dicere reformidat animus (das Gefühl sträubt ...
af-formīdo (ad-formīdo), āre, zur Furcht geneigt sein, bange werden, magis adformido, ne etc., Plaut. Bacch. 1078.
formīdolōsē (formīdulōsē), Adv. (formidolosus), I) mit Grausen, Compar. formidolosius, Cato orat. 1. fr. 27. – II) grausenhaft, grausig, furchtbar, Cic. u.a.
prae-formīdo , (āvī), ātum, āre, vorher fürchten = vor etw. zurückschrecken, Quint. 4, 5, 5. Sil. 3, 608.
formīdolōsus (formīdulōsus), a, um (2. formido), I) neutr. ... ... , Sen.: boves ad ingredienda flumina aut pontes formidolosi, Col. – m. folg. Genet., formidolosior hostium, ... ... grausig, furchtbar, Cic., Sall. u.a.: bellum formidolosissimum, Cic.
formīdolōsitās (formīdulōsitās), ātis, f. (formidolosus), die Grausenhaftigkeit, Eugipp. thesaur. 23. – / Ps. Cypr. de laud. martyr. 10. p. 33, 14 H. jetzt formido: stas.
per-formīdolōsus , a, um, sehr furchtsam, Aur. Vict. de Caes. 4, 9.
animōsus , a, um, Adi. m. Compar. (animus), ... ... , im üblen Sinne hitzig, ungestüm (Ggstz. timidus, formidolosus), I) im allg.: vir animosus, Naev. com. fr.: fortis ...
formīdātor , ōris, m. (1. formido), einer, der Abscheu empfindet, mali (Ggstz. amator boni), Augustin. serm. 23, 18.
formīdātio , ōnis, f. (formido), das Furchtempfinden = δειλία, Gloss. II, 267, 11.
formīdāmen , inis, n. (1. formido), das Schreckbild, bustorum formidamina, Apul. apol. 64.
formīdābilis , e (formido, āre), grausig, fürchterlich, lumen (Auge), Ov.: sonus aliquis, Gell.: aspectus, Gell.: genus armorum, Amm.: dolores et metus, per se formidabiles res, Sen. ep. 123, 15; vgl. ep. 104, ...
reformīdātio , ōnis, f. (reformido), das Zurückscheuen, Zurückbeben, Cic. part. or. 11.
īnformīdātus , a, um (in u. formido), ungefürchtet, Sil. 15, 241.
cūra , ae, f. (arch. coira aus *coisa ... ... aliquid istinc bestiarum habeamus, Cael. in Cic. ep.: magis curae est magisque adformido, ne is pereat aut corrumpatur, Plaut.: in primis tibi curae sit, ne ...
at-que u. ac (letzteres in der klass. ... ... Epignomo? Atque is est, nun ja, er ist es, Plaut.: egon formidolosus? nemo est hominum, qui vivat, minus. TH. Atque ita opust, Ter ...
1. metus , ūs, m., die Furcht, Besorgnis, ... ... man forscht nach dem Gegenstande seiner Furcht, Tac. – dah. (wie formido) = die Vogelscheuche, Manil. u. Gratt. – ...
intus , Adv. (vgl. εντός), I) von drinnen ... ... ihm selbst oder in ihm selbst befinde, Sen.: et intus paveo et foris formido, ich zittere innen u. außen, Plaut.: ego te intus et in ...
Buchempfehlung
In elf Briefen erzählt Peter Schlemihl die wundersame Geschichte wie er einem Mann begegnet, der ihm für viel Geld seinen Schatten abkauft. Erst als es zu spät ist, bemerkt Peter wie wichtig ihm der nutzlos geglaubte Schatten in der Gesellschaft ist. Er verliert sein Ansehen und seine Liebe trotz seines vielen Geldes. Doch Fortuna wendet sich ihm wieder zu.
56 Seiten, 3.80 Euro