hordeum

[3076] hordeum (ordeum), ī, n., (st. *horsdeum, griech. κριθή, ahd. gersta) die Gerste, panis ex hordeo, Plin.: umor ex hordeo aut frumento, Tac.: tumentes multo sacci hordeo, Phaedr.: hordeum serere, Varro LL.: hordeum demetere, Cato, desecare, Caes.: zur Strafe wegen Feigheit vor dem Feinde den Soldaten statt Weizen gegeben, cohortibus, quae signa amiserant, hordeum dari iussit, Liv.: iis legionibus... per septem annos hordeum ex senatus consulto datum est, Frontin.: cohortes, si quae cessissent loco, decimatas hordeo pavit, Suet. – Plur. (von Quint. 1, 5, 16 verworfen), Plin. 18, 56; außerdem oft bei Dichtern, zB. hordea nuda, Ov.: serere hordea campis, Verg.: hordea ingenti fenore reddat ager, Ov.: misceri tosti iubet hordea grani, Ov. – / altlat. Form fordeum, nach Quint. 1, 4, 14.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 3076.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: