iambus

[13] iambus, ī, m. (ἴαμβος), I) ein jambisches Versglied iambus, Hor. de art. poët. 251. – II) meton., ein jambischer Vers, ein jambisches Gedicht, Cic. u.a.: iamborum scriptor (= ἰαμβογράφος), Quint. u. Vopisc. – / griech. Akk. iambon, Stat. silv. 2, 2, 115. Ter. Maur. 2568.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 13.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika