iror

[447] īror, Nbf. v. irascor, Gloss. III, 483, 32 iror, ὀργίζομαι.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 447.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: