1. molo , uī, itum, ere (mola), mahlen, I) eig.: 1) im allg., absol., ego pro te molam, Ter. Andr. 200: sed tibi fortasse alius molit et depsit, Varro sat. Men. 331: Ceres ( ...
3. Molo (Molōn), ōnis, m. (Μόλων), Beiname des griech. Rhetors Apollonius zu Rhodus, Lehrers Ciceros, Cic. Brut. 312; ad Att. 2, 1, 9. Quint. 12, 6, 7.
2. molo , āre, Nbf. v. 1. molo, mahlen, Itala (S. Germ. II) Matth. 24, 41.
ē-molo , uī, itum, ere, I) aus-, zermahlen, Veget. mul. 5, 23, 7. Ambros. ep. 64, 3; de Tobia 21, 83. – übtr., verum exquirere et quasi emolere, Ambros. de off. 1, ...
1. mōlōn , ōnis, m. = moly (w. s.), Plin. 26, 33.
2. Molōn , s. 3. Molo.
amolo , amolum , s. amyl...
im-molo , āvī, ātum, āre (in u. mola), mit Opfermehl, Opferschrot (mola salsa) bestreuen, I) im allg.: boves immolati, Cato origg. 2. fr. 27. Vgl. Serv. Verg. Aen. 4, ...
... m., a) ein Molosser = ein molossischer Hund, M. acer (bissiger), ... ... . 513, 15. – β) molossiambos , ī, m. (molossus u. iambus), das aus ... ... . 481, 21. – γ) molossopyrrichos , ī, m. (molossus u. pyrrichos), ...
com-molo , uī, itum, ere, zermalmen, zerstampfen, alqd minutissime, Col. 12, 28, 1: bacam (olivae) u. olivam, Col. 12, 52. § 18 u. 20: arbores (vom Blitz), Acta fr. Arv. ...
per-molo , ere, zermahlen, zerstampfen, grana piperis, Ser. Samm. 334: dah. uxores alienas = beschlafen, Hor. sat. 1, 2, 35.
molochē , ēs, f., s. malachē.
homologī , ōrum, m. (ὁμόλογοι), mit dem Grundstücke auf jeden neuen Erwerber übergehende Ackerbürger (rein lat. ascripticii), Cod. Theod. 11, 24, 6. § 3.
molocina , ae, f., s. molochina.
Molorchus , ī, m. (Μόλορχ ... ... 4, 160: factus modo dives M., Mart. 4, 64, 30: Molorchi luci, poet. = ... ... Haine, Waldungen, Verg. georg. 3, 19. – Dav. Molorchēus , a, um, molorchëisch, tecta, Tibull. 4, 1, 13.
molochina , ae, f. (μολοχί ... ... wo R. 2 molucium = μολόχιον od. μαλάχιον); vgl. Isid. orig. 19, 22, 12, wo die andere Schreibweise molocina (auch bei Papias) u. die Nbf. ...
mīmologus , ī, m. (μιμολόγος), der Schauspieler in mimischen Schauspielen, der Mime, Firm. math. 8, 8, 1 u. Gloss.
etymologia , ae, f. (ετυμολογία), die Ableitung u. Erklärung eines Worts aus seinem Wortstamm, die Wortableitung, Etymologie, von Cic. durch veriloquium, notatio, von andern durch originatio ...
molochītis , tidis, f. (μολοχιτις), ein malvenfarbiger Edelstein, von e. für unseren Malachit, von a. für den grünen Hornstein gehalten, Plin. 37, 114.
etymologos , ī, m. (ετυμολόγος), der Etymolog, Varro LL. 6, 39 (Spengel -gus).
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro