stabilitās , ātis, f. (stabilis), das Feststehen, ... ... . mobilitas equitum), Caes.: stirpes stabilitatem dant iis, quae sustinent, Cic. – II) übtr., die ... ... amicitiae, Cic.: fortunae, Cic.: divinae mentis, Boëth.: sententiae, quae stabilitatis aliquid habeant, Cic.
īnstabilitās , ātis, f. (instabilis), der Unbeständigkeit, mentis, Plin. 24, 162: tuae mentis, Schol. Pers. 3, 115: morum, Ambros. de Cain et Abel 1, 10. § 42: alcis, Arnob. 7, 44. p. ...
dētēstābilitās , ātis, f. (detestor), die Verwünschung, Lucif. moriend. 6. p. 298, 2.
aptus , a, um (v. apio), I) Partic., ... ... id pallium esse aptum ad omne anni tempus, Cic.: ossa commissuras habent et ad stabilitatem aptas et ad artus finiendos accommodatas, Cic.: ex omnibus ad dicendum maxime natum ...
scamnum , ī, n. ( aus *scabnum, vgl. altind ... ... 10: scamna ramorum, Plin. 17, 201. – c) bildl.: regni stabilita scamna solumque, königlicher Sitz, Thron, Königreich, Enn. ann. 96. ...
prōficio , fēcī, fectum, ere (pro u. facio), ... ... Caes.: utrum magis ex Vergilio an ex Cicerone proficiat, Macr.: nondum ad pacis stabilitatem profecerat Caesar, hatte es noch nicht zu einem dauerhaften Frieden bringen können, ...
mōbilitās , ātis, f. (mobilis), I) die ... ... , Behendigkeit, 1) eig.: fulminis, Lucr.: equitum (Ggstz. stabilitas peditum), Caes.: ut et aeternitatis stabilitas moveatur et temporis mobilitas stabilis fiat, Ps. Apul. Ascl. 31. – ...
cōnstantia , ae, f. (constans), das Verbleiben in ... ... das stets gleiche Verhalten, pertinacia aut constantia intercessoris, Cic.: stabilitas et constantia benevolentiae, Cic.: perseverantia constantiaque oppugnandi, Auct. b. Alex.: in ...
in-concussus , a, um (in u. concutio), I) unerschüttert, immotus inconcussusque (v. einer Pers.), ... ... . Pers., Sen.: valetudo, Sen.: gaudium, Sen.: pax, Tac.: constantia, stabilitas, Lact.: immobilis et inconcussa firmitas, Cypr.