1241[239] a.

Wenn 'n Mäten Nijorsnacht Klok twölw an to waschen fengt an' Seip, denn kümt, wenn dat Water an to schüm'n fengt, ęr taukünftig Mann und bringt ęr Seip un wenn sei noch so wit weg is. Sei dörwt em œwer nich anfaten un ok nich mit em an to spręk'n feng'n, süs makt hei ęr dod.


Aus Warlow bei Ludwigslust. Seminarist Zengel.

Quelle:
Karl Bartsch: Sagen, Märchen und Gebräuche aus Meklenburg 1–2. Band 2, Wien 1879/80, S. 239.
Lizenz:
Kategorien: