Scena secunda.

[299] Ian Ienin. Iohan Bousett.


IOHAN BOUSETT. Höret eins, guder freund, Ick bin autgangen vm tho kopen Hollandische Kese. Kondt gy mey niemandt tho wiesen, de Hollandischen Kese hat?

IOAN IENIN. Mar wat secht gy? Gelieuet yu Hollendische Kese?

IOHAN BOUSET. De sal ick begeren vor myn Heer.

IOAN IENIN. Seker, ick wil de Man syn, de se vorkopt.

IOHAN BOUSET. Dat is my lieff.

IOAN IENIN. Hoe veel begert ghy wal?

IOHAN BOUSET. Myn Here begert men ein Kese, de fin ende gudt is.

IOAN IENIN. Ick sal yw einen laten.[299]

IOHAN BOUSET. Wat sal ick v darvor geuen?

IOAN IENIN. Twe Stüuers.

IOHAN BOUSET. Langet my den Kese, Hier is awe Geldt.

IOAN IENIN. Siet, dar hebdy den Kese. Thut ihn aus dem Sack.

IOHAN BOUSET. Vorteyet my, dat ick aw frage, Wat seid ghi vor ein Landtman?

IOAN IENIN. Ick bin ein Hollander.

IOHAN BOUSET. Seid gy ein Hollander, ein Stropdrager?

IOAN IENIN. Nein seker, ick en bin geen Stropdrager, Mar die von Gendt sein Stropdragers.

IOHAN BOUSET. Hört eins, doit aw de Hals tabhter ock noch wehe.

IOAN IENIN. Woraff soude my den wehe doen?

IOHAN BOUSET. Von dat ast vant boem, dat aw in die Nacken gesmetten hefft.

IOAN IENIN. O wat segt gy nu, gy seid ein Schalck.

IOHAN BOUSET. Thiet aw suluest by der Nasen, auerst secht meit doch, who het is thogahn mit dat ast.

IOAN IENIN. Ick wilt v seggen, Het reisede ein Hollander met einen Brunswiker doer ein Böß, Ende als sy souden te Wagen ryden, hanget ein groot Ast van ein Boem nedewerts, Den Brunswiker seide tot den Hollander, Bucket v, Ende meind, Hy soude hem bucken, Dat hem den Ast niet schaden soude. Maer den Hollander vermeinde, Datter einen Buck op dem Boem was, Ende staet op in den Wagen om den Buck thebesien, doer schlach hem den Nast op den Hals, dat hy in den Wagen nedervallt.[300]

IOHAN BOUSET. Dat is belecherlick. Nu ick sal ietzundt nein tidt hebben met aw wyder thospreken, Op ein ander mal sollen wy wyder met einander kentniß maken. Ick en sou nu dat Kese tot Huis dragen. Gehen beide abe.


Quelle:
Herzog Heinrich Julius von Braunschweig: Die Schauspiele. Stuttgart 1855, S. 299-301.
Lizenz:
Kategorien: