Scena septima.

[325] Iohan Bouset. Lena.


IOHAN BOUSET. Hort eins Frow, ick frag siet ghy ein Doctors Frow.

LENA. Hay wat is dieck? Das Weib muß gewaltig laut ruffen.

IOHAN BOUSET. Behüt mey Gott, Ick verschreck mey gar. Vnd zittert.

LENA. Wat es dieck, Dat dieck de kraigen Henger hale, Du heilose ohnmechtige seicke Pracher.

IOHAN BOUSET. Is dat ein Doctors Fraw, Et mach wal des Duifels Frauw sin.

LENA. Dat dieck neen gudt geschehe, Lath meck vngehyet, Dat dieck de quade flegende Geist int lieff vare.

IOHAN BOUSET. Behöde mey Godt, Dat is ein bös Fraw.

LENA. Wat mangelt dieck? Ick wel dieck balde mit dem Knüppel vp den Kop schlaen. Gehet abe.

IOHAN BOUSET. Ghey mocht den Duifel schlaen, Ick sal aw niet mehr anspreken. Ick sal wech gaen. Ghaet ghy ock, dat aw die Duifel dat gleide geffe. O ick bin so sehr vorfehrt van dat Frow, Behüdt Godt, Dat moth ein bös Fraw syn. O ick bin so verschrocken, Myn gans lyff zittert mey. Gehet abe.


Quelle:
Herzog Heinrich Julius von Braunschweig: Die Schauspiele. Stuttgart 1855, S. 325.
Lizenz:
Kategorien: