d.

[96] Sünte Marten de kummt heran

Mit sine witten Päre,

Se räen woll na dat Naberhus,

Woll na de wackeren Därens,

Woll na de fulen Mägde,

De seten woll achter de Egde.

Fro, Fro, wo lat jo de Titten so witt?

Dat kummt woll van de Leewde, Gast,

Dat kummt woll van de Sorgequast (?)

Grotmoder, gaht na den Fleck,

Snid dumesdicken Speck,

Snid ruum,

Un snid jo nich in 'n Dum,

Snid snell

Un snit jo nich int Fell,

Striekt dar mitn Kamm awer,

Seggt, de leue Katt hett't dahn.

De Katt de is belagen,

De Wärth de is bedragen,

De Speck is är to de Nüsters rutflagen.

(Wiefelstede.)

Quelle:
Ludwig Strackerjan: Aberglaube und Sagen aus dem Herzogtum Oldenburg 1–2, Band 2, Oldenburg 21909, S. 96.
Lizenz:
Kategorien:
Ausgewählte Ausgaben von
Aberglaube und Sagen aus dem Herzogtum Oldenburg
Aberglaube Und Sagen Aus Dem Herzogtum Oldenburg (Paperback)(German) - Common
Aberglaube und Sagen aus dem Herzogtum Oldenburg: Erster Band