[1094] εὖρος, τό, die Breite, Od. 11, 311; Aesch. Spt. 263; in Prosa, gew. bei Maaßbestimmungen absolut, τάφρος τὸ μὲν εὖρος ὀργυιαὶ πέντε Xen. An. 1, 7, 14; τεῖχος τὸ εὖρος πεντήκοντα ποδῶν 3, 4, 11; ποταμὸς ὢν τὸ εὖρος πλέϑρου 1, 4, 9; ὁ τοῖχος ἦν ἐπὶ ὀκτὼ πλίνϑων τὸ εὖρος 7, 8, 14; oft auch ohne Artikel, ποταμὸς εὖρος πλέϑρου 1, 4, 4; εἰς εὖρος τριῶν πήχεων Eur. Cycl. 389.