[1371] κατά-πονος, ermüdet, geschwächt; Plut. Sull. 29 Alcib. 25; τῆς δυνάμεως ὑπερπόνου γενομένης καὶ καταπόνου Fab. 19; a. Sp.; mühselig, beschwerlich, Sp.
Meyers-1905: Nagy-Káta · Kata...
Pierer-1857: Ponos · Kata [2] · Kata Kana · Kata [1]