κατα-πέφνω

[1369] (κατα-πέφνω, nur) aor. κατέπεφνον, ich tödtete, erschlug, Il. 6, 183 u. öfter; καταπεφνών oder καταπέφνων 17, 539; Soph. Ai. 885 El. 477; sp. D., wie Opp. Cyn. 2, 15.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1369.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika