κατ-αιδέομαι

[1350] κατ-αιδέομαι (s. αἰδέομαι), sich vor Einem scheuen, Ehrfurcht u. Achtung vor ihm haben; τὸν νῦν τ' ἐν ὅρκῳ μέγαν καταίδεσαι Soph. O. R. 654; δαίμονα στυγνὸν καταιδεσϑεῖσα Eur. Hipp. 772; Or. 681; καταιδέσϑητί γε πατρῷον Δία Ar. Nubb. 1451; sp. D., wie Onest. 1 (V, 20); auch in Prosa, neben δειμαίνω Her. 3, 72; c. inf., ἐπεί μ' ἀφῆκε καὶ κατῃδέσϑη κτανεῖν Eur. Heracl. 1027; Hel. 811; ὅμως κατῃδέσϑη μὴ γενέσϑαι, er schämte sich, Plut. Pomp. 64. – Das act., beschämen, erst Sp., wie Heliod. 4, 18; Themist.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1350.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: