μῦκος

[216] μῦκος, , Schleim, Rotz (?); vgl. μύξα u. μύκης. – Hesych. erkl. μυκός durch μιαρός, Andere überhaupt = dumm, einfältig (vgl. κορυζώδης); kommt wohl nur bei Gramm. vor.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 216.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: