παρ-αίνεσις

[479] παρ-αίνεσις, , das Zureden, die Ermunterung; Aesch. Eum. 677; Eur. Hel. 323; Her. 5, 11; παραίνεσιν ποιεῖσϑαι = παραινέω, Thuc. 2, 88; καὶ ὑπόμνημα, 4, 95, öfter; Xen. Cyr. 3, 3, 50; παραίνεσιν γράφειν, Isocr. 1, 5; Sp.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 479.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: